Thomas Dalton
0 
3328
499
LCD i DLP to dwie nowe i różne technologie obrazowania dla telewizorów z płaskim ekranem. LCD oznacza wyświetlacz ciekłokrystaliczny, a DLP oznacza cyfrowe przetwarzanie światła. Oba zapewniają dokładne i ostre obrazy. Różnice dotyczą wyświetlacza, ceny i wydajności. System DLP został opracowany przez firmę Texas Instruments i wykorzystuje chip DMD (cyfrowe urządzenie z mikrolustrem), który składa się z ponad miliona mikroskopijnych zwierciadeł lub pikseli. Lustra te są aktywowane, gdy otrzymają sygnał cyfrowy i przechylają się w kierunku źródła światła lub od niego. To kontroluje jasne i ciemne odbicie. Kolory powstają, gdy światło przechodzi przez obracające się koło kolorów czerwonego, zielonego i niebieskiego, które daje wiele odcieni żywych kolorów, które generują wyraźne, ostre i żywe obrazy. Zarówno ekrany telewizorów DLP, jak i LCD są smukłe i lekkie.
Ekrany LCD składają się z trzech paneli ze szkła polaryzacyjnego, jednego czerwonego, jednego niebieskiego i jednego zielonego. Między panelami przepływają cząsteczki ciekłego kryształu. Cząsteczki zmieniają swój kąt z otwartego na zamknięty i częściowo zamknięty, gdy przepływa przez nie prąd elektryczny, umożliwiając przepływ światła o różnym poziomie. Kolorowe światło przechodzi przez szklane panele, a ciekłe kryształy kontrolują poziom koloru niezbędny do wyświetlania obrazu na ekranie.
Zarówno systemy DLP, jak i LCD mają doskonałą jakość obrazu, a jeden niekoniecznie jest lepszy od drugiego. Każdy z nich ma zalety i ograniczenia. System DLP jest szczególnie dobry do oglądania dynamicznej telewizji, na przykład scen sportowych lub akcji, ze względu na szybkie przełączanie pikseli w lusterkach. Ekrany LCD mogą mieć lepszy kontrast kolorów, ale aby oglądać je w najlepszych kolorach, należy oglądać telewizory LCD, patrząc wprost na ekran. Mają też nieco krótszą żywotność.