Kim był Poncjusz Piłat?

Poncjusz Piłat był rzymskim prefektem (namiestnikiem) Judei około 26-37 r. N.e. i jest najbardziej znany z przewodniczenia rozprawie Jezusa, jak opisano w Biblii.

„W tradycji chrześcijańskiej Poncjusz Piłat jest na zawsze kojarzony z jednym wydarzeniem” - napisał Warren Carter, profesor Nowego Testamentu w Brite Divinity School w Fort Worth w Teksasie, w swojej książce „Pontius Pilate: Portraits of a Roman Governor” (Liturgical Press, 2003). Piłat „użył swej władzy życia i śmierci jako namiestnika, aby stracić Jezusa z Nazaretu w Jerozolimie około 30 roku”.

Pomimo jego biblijnej sławy niewiele wiadomo o Piłatu. Tylko niewielka liczba historycznych relacji i artefaktów, które pochodzą z okresu jego życia, przetrwała do dziś. [10 fascynujących odkryć z epoki biblijnej z 2018 r.]

„Mając te ograniczone informacje, nie możemy napisać biografii Piłata, wejść do jego głowy, zrozumieć, jak tykał” - napisał Carter. „Po prostu nie mamy o nim podstawowych informacji, nie mówiąc już o wszystkim, co pozwoliłoby nam zrozumieć jego psychologiczną budowę i działanie”.

Setki lat po życiu Piłata niektórzy chrześcijanie rozwinęli pozytywny pogląd na prefekta, a kilka kościołów uznało go nawet za świętego. Jednak zachowane pisma z I wieku mówią o prefektach, którzy byli gotowi użyć śmiercionośnej siły wobec nieuzbrojonych protestujących i który przewodniczył masakrze tak strasznej, że został wezwany do Rzymu..

Relacje historyczne

Zachowane dokumenty nie mówią prawie nic o życiu Piłata, zanim został prefektem Judei lub po jego wezwaniu do Rzymu.

„Na podstawie informacji o innych [rzymskich] namiestnikach oraz o tym, jak rzymski system cesarski utrzymywał kontrolę, możemy zasadnie przypuszczać, że Piłat prawdopodobnie miał jakąś karierę wojskową, w której najprawdopodobniej wyróżniał się w jakiś sposób jako oficer” Carter napisał. „Możemy też być dość pewni, że należał do wyższej warstwy rzymskiego społeczeństwa, że ​​jego rodzina była zamożna”.

Według Księgi Mateusza żona Piłata miała sen o Jezusie. „Kiedy Piłat siedział na fotelu sędziego, jego żona przesłała mu wiadomość:‚ Nie masz nic wspólnego z tym niewinnym człowiekiem, bo dzisiaj wiele wycierpiałem we śnie z jego powodu '”. Mateusz 27: 19.

Starożytni pisarze Filon (20 p.n.e. - 50 n.e.) i Józef Flawiusz (37-100 n.e.) opisali przypadki, w których Piłat obraził Żydów. Filon napisał, że Piłat kazał ustawić tarcze poświęcone cesarzowi Tyberiuszowi w pałacu Heroda w Jerozolimie. Mieszkańcy Jerozolimy poczuli się tym urażeni, chociaż historycy nie są do końca pewni, dlaczego. Starożytne zwyczaje żydowskie nie pozwalają na czczenie lub powszechne wystawianie ludzkich wizerunków i możliwe, że wyeksponowane wyświetlanie imienia cesarza było postrzegane jako naruszenie zwyczaju religijnego.

Filon twierdził, że mieszkańcy Jerozolimy protestowali przeciwko wystawieniu tarcz i wysłali listy do rzymskiego cesarza Tyberiusza, prosząc o ich zdjęcie. Tyberiusz napisał list do Piłata, upominając jego decyzję o wystawieniu tarcz i nakazał ich usunięcie. Filon napisał, że Piłat obawiał się, że ludzie powiedzą Tyberiuszowi o „przekupstwach, obelgach, rabunkach, zniewagach i bezsensownych ranach, powtarzających się nieustannie egzekucjach bez procesu, o nieustannym i niezwykle ciężkim okrucieństwie”, które rzekomo popełnił Piłat. Mimo strachu Piłat nie zdjął tarcz i nie wiadomo, czy ludzie powiedzieli Tyberiuszowi o rzekomych występkach Piłata (tłumaczenie angielskiego klasycysty F. H. Colsona).

Józef Flawiusz opowiedział o innym, poważniejszym incydencie, w którym w Jerozolimie wywieszono flagi z imieniem i prawdopodobnie wizerunkiem Tyberiusza.

W książce Józefa Flawiusza „Wojna żydowska”, starożytny historyk napisał, że pokaz flagi „wywołał wielkie podniecenie wśród Żydów; bo ci, którzy byli blisko, byli zdumieni widokiem, co oznaczało, że ich prawa zostały podeptane - nie pozwólcie na ustawienie w mieście jakiegokolwiek rzeźbionego wizerunku - a do wściekłego miejskiego tłumu dołączył ogromny napływ ludzi z kraju ”(tłumaczenie angielskiego klasisty GA Williamsona).

Ludzie prosili o zdjęcie flag. Kiedy Piłat odmówił, ludzie poszli do jego domu i pozostawali na zewnątrz przez pięć dni, zwróceni twarzą do ziemi (tłumaczenie Williamsona).

Piłat kazał żołnierzom otoczyć protestujących i zagroził, że ich zabije, jeśli nie przyjmą flag. „Na to Żydzi, jakby za porozumieniem, upadli na ziemię w ciele i zgięli szyje, krzycząc, że są gotowi raczej zostać zabici niż przekroczyć prawo” - napisał Józef Flawiusz (tłumaczenie Williamsona). Piłat cofnął się, nakazując usunięcie chorągwi z Jerozolimy.

Józef Flawiusz twierdził również, że Piłat wykorzystał pieniądze ze świętego skarbca do budowy akweduktu, co jeszcze bardziej rozwścieczyło żydowskie opinie przeciwko niemu. To rozwścieczyło lud i poszli do trybunału i krzyczeli na Piłata, napisał Josephus (tłumaczenie Williamsona). Piłat zmusił swoich żołnierzy do mitygowania wielu protestujących, a „los tych, którzy zginęli, przeraził tłum i zamilkł” - napisał Józef Flawiusz.

W swojej książce „Antiquities of the Jews” Józef Flawiusz stwierdził, że Piłat zmasakrował grupę Samarytan (grupę mieszkającą w Izraelu), którzy próbowali wspiąć się na górę Garizim w poszukiwaniu naczyń pogrzebanych przez Mojżesza. Wkrótce po tym incydencie Piłata został zastąpiony w Judei przez człowieka imieniem Marcellus i odesłany z powrotem do Rzymu. Zapisy historyczne nie mówią, co się z nim stało po powrocie do Rzymu.

Artefakty

Nie są znane żadne zdjęcia Piłata, ale badacze odkryli kilka artefaktów z nim związanych. Wśród nich znajdują się monety z brązu, które były bite w Judei między 29 a 32 rokiem po Chr. Monety mają z jednej strony naczynia pogańskie, az drugiej wzory używane w starożytnym judaizmie..

„Fakt, że na jednej stronie monety zawsze widnieje czysto żydowski wzór, może sugerować, że Piłat celowo przedstawił zarówno symbole żydowskie, jak i rzymskie, próbując kontynuować próbę Heroda I i jego następców, aby dalej zintegrować Judeę z Cesarstwem” - napisała Helena Bond, dyrektor School of Divinity na Uniwersytecie w Edynburgu w Szkocji, w swojej książce „Poncjusz Piłat w historii i interpretacji” (Cambridge University Press, 1998).

Innym artefaktem związanym z Piłatem jest inskrypcja znaleziona w 1961 roku w rzymskim teatrze na miejscu Cezarei. Zawiera imię Piłata i stwierdza, że ​​jest prefektem Judei. Ma również imię cesarza Tyberiusza. Niewiele więcej zachowało się z napisu.

Bardziej niepewnym artefaktem jest miedziany pierścień na palec z napisem „Pilatus”, znaleziony w Herodium, pałacu zbudowanym dla króla Heroda. Pierścień został odkryty podczas wykopalisk prowadzonych w latach 1968-1969. Chociaż jest mało prawdopodobne, aby sam Piłat nosił prosty pierścień na palec wykonany z miedzi, możliwe, że należy on do kogoś, kto miał powiązania z prefektem i zdecydował się użyć jego nazwiska.

Proces Jezusa

Praktycznie wszystko, co wiadomo o roli Piłata w procesie Jezusa, pochodzi z Biblii. Fragment „Starożytności Żydów” Józefa Flawiusza wspomina o Jezusie. Jednak wielu historyków uważa, że ​​fragment ten nie został napisany przez samego Józefa Flawiusza, ale został dodany później przez skrybę kopiującego książkę historyka. [10 największych historycznych tajemnic, które prawdopodobnie nigdy nie zostaną rozwiązane]

Ewangelie Mateusza, Marka, Łukasza i Jana mają różne relacje z procesu, ale wszyscy czterej zgadzają się, że Piłat był niechętny egzekucji Jezusa, wierząc, że oskarżony nie popełnił przestępstwa uzasadniającego ukrzyżowanie. Wszystkie cztery ewangelie twierdzą, że tłum, który obejmował arcykapłanów, zachęcał Piłata do uznania Jezusa za winnego i ukrzyżowania go.

Ewangelia Mateusza mówi, że kiedy Piłat nie zdołał przekonać tłumu, że Jezus jest niewinny, prefekt „wziął wodę i umył ręce na oczach tłumu.„ Jestem niewinny krwi tego człowieka ”- powiedział.„ To jest wasze ”. odpowiedzialność! '”Mateusza 27:24.

Wszystkie cztery ewangelie twierdzą, że Piłat zaproponował tłumowi wybór między uwolnieniem Barabasza, człowieka oskarżonego o prowadzenie gwałtownego buntu, a Jezusem, a tłum poprosił o uwolnienie Barabasza.

Ewangelia Jana twierdzi, że Jezus i Piłat odbyli podczas procesu filozoficzną debatę. „Mówisz, że jestem królem. Prawdę mówiąc, powodem, dla którego się urodziłem i przyszedłem na świat, jest świadczenie o prawdzie. Wszyscy, którzy są po stronie prawdy, mnie słuchają” - powiedział Jezus. Piłat zapytał: „Cóż to jest prawda?”

Dodatkowe zasoby:

• Dowiedz się więcej o historii Izraela.
• Kim był Jezus, ten człowiek?
• Dowiedz się o ostatnich dowodach na rzymskie ukrzyżowanie.