Paul Sparks
0 
3642
856
Dziobują chodnik; gruchają nad głowami; przelatują setkami na placach miejskich: gołębie stały się tak stałym elementem naszych miejskich krajobrazów, że bez nich miasta wydawałyby się dziwnie puste.
Ale podczas gdy wielu ludzi żywi urazę do tych wszechobecnych stworzeń - nazywając je „szczurami ze skrzydłami” - niewielu z nas zatrzymuje się, aby zastanowić się, dlaczego gołębie stały się tak liczne i jaka może być nasza rola w ich miejskiej kolonizacji..
Obecnie na świecie jest ponad 400 milionów gołębi, z których większość żyje w miastach. Ale nie zawsze tak było. Gołębie miejskie, które znamy dzisiaj, pochodzą od dzikiego stworzenia znanego jako gołąb skalny (Columba livia): Jak sama nazwa wskazuje, ten ptak woli skaliste siedlisko na nadmorskich klifach od wygód życia w mieście. [Dlaczego kurczaki są takie złe w lataniu?]
Ale cofając się nawet 10000 lat temu, zapisane i skamieniałe zapisy pokazują, że ludzie żyjący w starożytnej Mezopotamii (współczesny Irak) i Egipcie zaczęli namawiać te gołębie pokarmem na obszary zamieszkane przez ludzi, zachęcając je do grzebania i rozmnażania się na ich ziemi . „W tamtych czasach sprowadzaliśmy do miast gołębie skalne, aby były żywym inwentarzem” - powiedział Steve Portugal, ekofizjolog porównawczy, który bada lot i zachowanie ptaków. Szczególnie pulchne, młode ptaki - zwane „psiakami” - stały się cenionym źródłem białka i tłuszczu. Następnie ludzie zaczęli oswajać i hodować ptaki w celu uzyskania pożywienia, tworząc podgatunki, które doprowadziły do różnorodności znanych dziś miejskich gołębi..
Po drodze ludzie zaczęli zdawać sobie sprawę, że gołębie były pożyteczne nie tylko do mięsa. W miarę jak ptaki stawały się coraz bardziej popularne na Bliskim Wschodzie, w Afryce Północnej i Europie Zachodniej w następnych stuleciach, ludzie zaczęli wykorzystywać swój wrodzony talent do nawigacji - tę samą umiejętność, z której słyną dziś gołębie pocztowe. Starożytne zapiski pokazują, że żeglarze śródziemnomorscy używali ptaków do kierowania falujących statków na ląd. W miastach stawali się coraz bardziej wartościowi jako powietrzni posłańcy, którzy mogli dostarczać ważne informacje na duże odległości.
Od tego czasu ludzkość tylko zaczęła doceniać zwierzęta: chociaż gołębie były początkowo udomowione jako źródło pożywienia, "gdy inny drób stał się bardziej popularny, gołębie straciły przychylność jedzenia i ludzie zaczęli hodować je jako hobby" - powiedziała Elizabeth Carlen, doktorant na Fordham University w Nowym Jorku, który bada ewolucję miejskich gołębi.
Do XVII wieku gołębie skalne, które nie pochodzą z USA, dotarły do Ameryki Północnej, transportowane tysiącami statków. Zamiast być źródłem pożywienia, najprawdopodobniej ptaki przywieziono z Europy, aby zaspokoić rosnący trend hodowlany gołębi wśród hobbystów, powiedział Michael Habib, paleontolog z Instytutu Dinozaurów w Muzeum Historii Naturalnej w Los Angeles. Uniwersytet Południowej Kalifornii.
Nieuchronnie ptaki uciekły z niewoli i zaczęły swobodnie rozmnażać się w amerykańskich miastach. „Stworzyliśmy to nowe siedlisko [miejskie], a następnie w zasadzie stworzyliśmy zwierzę, które radzi sobie bardzo dobrze w tym nowym środowisku” - powiedział Habib. „Odnieśli sukces w miastach, ponieważ zaprojektowaliśmy je tak, aby były wygodne w życiu wśród ludzi”. [Czy ptaki naprawdę porzucają swoje pisklęta, jeśli ludzie ich dotykają?]
Miasta stały się idealnym tłem dla sukcesów pionierów gołębi. „Gołębie są naturalnie mieszkańcami klifów, a wysokie budynki wykonują całkiem niezłą robotę w naśladowaniu klifów” - powiedział Carlen. „Ozdobna okładzina, parapety i klimatyzatory zapewniają fantastyczne grzędy dla gołębi, podobne do szczelin znajdujących się na zboczu klifu”.
Inną cechą, która sprawia, że gołębie są bardziej elastyczne, jest ich apetyt. Podczas gdy inne gatunki ptaków muszą polegać na dostawach jagód, nasion i owadów, gołębie mogą jeść prawie wszystko, co ludzie wyrzucają do kosza. „Inne gatunki są specjalistami, a gołębie są najlepszymi generalistami” - powiedziała Portugalia. „A jedzenie jest nieskończone: nie sądzę, żeby zbyt wiele gołębi kładło się spać głodne!”
Niezwykła biologia hodowlana gołębi przypieczętowuje umowę: oboje rodzice wychowują pisklęta na diecie składającej się ze specjalnego mleka bogatego w białko i tłuszcz, produkowanego w worku gardłowym zwanym uprawą. Zatem zamiast polegać na owadach, robakach i nasionach, aby utrzymać młode przy życiu - zasoby, których byłoby mniej w miastach - gołębie mogą zapewnić swoje potomstwo bez względu na wszystko, Portugalia mówi: „Dopóki dorośli mogą jeść, mogą też nakarmić swoje dzieci ”.
Wszystkie te cechy dają gołębiom przewagę konkurencyjną w porównaniu z innymi gatunkami, które mogą próbować przetrwać w miastach. W połączeniu z płodnymi nawykami hodowlanymi gołębi (rodzice mogą produkować do 10 piskląt rocznie), łatwo zrozumieć, dlaczego ptaki te stały się tak liczne na całym świecie.
Nie wszyscy doceniają miejski fenomen, jakim stały się te ptaki - stąd przydomek „szczur ze skrzydłami”. Do pewnego stopnia jest to zrozumiałe: gołębie mogą przenosić choroby, a kopce guana, które rozpryskują na budynkach, mogą być kłopotliwe i kosztowne w czyszczeniu.
Mimo to Portugalia widzi korzyści z ich obecności w naszych środowiskach miejskich. „W rzeczywistości są to jedne z niewielu gatunków dzikiej przyrody, z którymi ludzie mają teraz do czynienia w miastach” - powiedział. Co więcej, „są super-adaptowalne i bardzo skuteczne; są najlepszymi, którzy przeżyli. Właściwie możemy się od nich wiele nauczyć”.