Czy (i powinno się) uratować nosorożca północnego białego?

Ostatni samiec nosorożca białego północnego tarzał się w błocie i znów się pasł po infekcji związanej z wiekiem, która prawie oznaczała jego koniec na początku tego miesiąca. Ale chociaż 45-letni Sudan wciąż stoi - na razie - ekolodzy debatują, czy jego podgatunek ma szansę na przetrwanie.

Istnieją tylko trzy północne białe nosorożce (Ceratotherium simum cottoni) pozostawione na świecie. Sudan, najstarszy, jest jedynym mężczyzną. Pozostali dwaj, Najin i Fatu, to odpowiednio jego córka i wnuczka. Wszyscy mieszkają pod zbrojną strażą w Ol Pejeta Conservancy w Kenii.

Żaden z nosorożców już nigdy nie rozmnaża się w sposób naturalny. Sudan jest za stary, a jakość jego nasienia jest fatalna, opiekunowie odkryli, że ostatni raz pobierali jego nasienie w 2014 roku. Najin jest za stary, aby znieść ciężar godowego samca lub ciążę, podczas gdy Fatu ma problemy z macicą. [Zobacz zdjęcia ostatnich stojących północnych nosorożców białych]

Jeśli chodzi o ratowanie podgatunku, Sudan jest już przestarzały funkcjonalnie - powiedział Jan Stejskal, dyrektor ds. Komunikacji i projektów międzynarodowych w zoo Dvůr Králové w Czechach, do którego technicznie należą trzy nosorożce. Najin i Fatu, z których oboje nadal produkują jaja, są bardziej wartościowymi nosorożcami na przyszłość, ponieważ ich jaja dawców można by wykorzystać do zapłodnienia in vitro przechowywanym nasieniem od zmarłego samca. Powstała w ten sposób ciąża mogłaby zostać wszczepiona do południowego nosorożca białego (Ceratotherium simum simum), blisko spokrewniony podgatunek. Powstaje pytanie - czy warto ratować północnego białego nosorożca?

Rozmnażanie nosorożców

Sudan jest pod całodobową opieką zespołu weterynarzy i chroniony przed kłusownikami przez uzbrojonych strażników. Opiekunowie z rezerwatu Ol Pejeta poinformowali 28 lutego, że infekcja nogi zagraża życiu starszego nosorożca, a Sudan słabo reaguje na leczenie. Jednak w ciągu następnego tygodnia Sudan zaczął stać, paść, a nawet tarzać się w błocie.

Mimo to śmierć ostatniego mężczyzny prawdopodobnie nie nastąpi w odległej przyszłości, biorąc pod uwagę jego zaawansowany wiek. Ta wizja wyginięcia wywołała debatę w kręgach ochrony przyrody, a niektórzy twierdzą, że ratowanie nosorożca białego północnego jest marnym wykorzystaniem zasobów. „[P] rewolucja jest lepsza niż leczenie” - twierdzi Save the Rhino. Organizacja twierdzi, że podgatunki północno-białe już wymarły; uratowanie go za pomocą IVF i macierzyństwa zastępczego jest bardziej zbliżone do ożywiania martwych mamutów włochatych niż ratowania krytycznie zagrożonego podgatunku.

„Znaczna część dawnego zasięgu podgatunku straciła w całości nosorożce, z ograniczonymi programami ochrony lub wiedzą fachową w zakresie zarządzania populacją nosorożców i utratą siedlisk na dużą skalę”, zgodnie ze stanowiskiem Save the Rhino dotyczącym IVF nosorożca białego północnego. Skupienie wysiłków na zapobieganiu kłusownictwu - róg nosorożca jest pożądany ze względu na swoje „właściwości lecznicze”, które są tylko mitem - a zdaniem organizacji ratowanie siedliska byłoby bardziej korzystne dla innych gatunków nosorożców, które mają większe szanse na przeżycie. [6 wymarłych zwierząt, które można przywrócić do życia]

Stejskal i inni badacze zaangażowani w projekt IVF widzą to inaczej. Znaczna część darowizn na ratowanie nosorożca białego północnego pochodzi od stron bardziej zainteresowanych rozwojem technologii IVF dla różnych gatunków niż w szczególności ochroną nosorożców, powiedział Stejskal..

„Więc faktycznie sprowadziliśmy do ochrony zasobów, które prawdopodobnie zostałyby wydane na inny temat” - powiedział .

Powiedział również, że wiedza zdobyta dzięki opracowaniu in vitro dla nosorożca białego północnego może potencjalnie pomóc w programach hodowlanych dla innych zagrożonych podgatunków nosorożców, zwłaszcza nosorożców jawajskich, sumatrzańskich i czarnych..

Wolny postęp

Jednak proces zdobywania tej wiedzy jest bardzo powolny. W grudniu 2015 roku eksperci z całego świata spotkali się w Wiedniu, aby opracować plan ratowania północnego nosorożca białego. W maju 2016 r. Grupa badawcza opublikowała swój plan w ogólnodostępnym czasopiśmie ZooBiology. Stejskal powiedział, że ich celem było opracowanie sposobu zbierania jajeczek od samic, co samo w sobie jest dość trudne, ponieważ jajniki nosorożca są schowane na dobre 5 stóp (1,5 metra) wewnątrz jej ciała, a pęcherzyk jajowy ma zaledwie milimetr. dwa o średnicy. Próba przebicia pęcherzyka w celu pobrania komórki jajowej na taką odległość, przy pomocy jedynie ultradźwięków, nie jest „łatwa” - powiedział Stejskal..

Jednak w ciągu prawie dwóch lat od spotkania naukowcy poczynili pewne postępy w zbieraniu jaj, powiedział Stejskal. Do tej pory próbowali tego tylko na południowych białych nosorożcach, ponieważ północne białe samice są zbyt rzadkie, aby podejmować jakiekolwiek ryzyko.

Avantea, weterynaryjna firma zajmująca się wspomaganym rozmnażaniem w Cremonie we Włoszech, również z powodzeniem pobrała pośmiertnie jajnik Nabire, nosorożca białego północnego, który padł w ZOO Dvůr Králové w 2015 r., I wydobyła z niego jaja, które były wystarczająco zdrowe, aby można je było zapłodnić, Powiedział Stejskal. Stejskal powiedział, że jaja były stare i w złym stanie, więc naukowcy od początku wiedzieli, że nigdy nie będą one podstawą żywotnej ciąży. Jednak przeprowadzili je przez bardzo wczesne etapy rozwoju embrionalnego.

„To dało nam wstępne informacje na temat ewolucji zarodka nosorożca” - powiedział Stejskal.

Pogłębianie puli genetycznej

Nawet jeśli naukowcom uda się zarówno stworzyć żywotne embriony nosorożca białego północnego, jak i sprawić, by rozwijały się one u matek zastępczych, różnorodność genetyczna byłaby problemem. Mając tylko dwa żywe źródła oocytów i nasienia pięciu samców, naukowcy musieliby zrestartować cały podgatunek z zaledwie siedmiu zwierząt. Podobne wąskie gardła zostały już pokonane - ponad 20000 żywych dziś nosorożców białych południowych pochodzi od około 30 zwierząt, które przeżyły pod koniec XIX wieku - ale brak różnorodności genetycznej może powodować problemy z rozwojem lub płodnością potencjalnego potomstwa.

Dlatego inna dziedzina pracy, prowadzona przez San Diego Zoo Institute for Conservation Research, polega na próbie przekształcenia zwykłych komórek nosorożca w plemniki i komórki jajowe. Korzystając z metod rozpoczynających się od komórek tkankowych zwanych fibroblastami, naukowcy mogą tworzyć komórki macierzyste, które są komórkami zdolnymi do przekształcenia się w dowolny rodzaj komórki ciała. Tkanka ciała została zgromadzona dla dodatkowych pięciu północnych nosorożców białych, powiedział Stejskal, więc technologia komórek macierzystych może zwiększyć wielkość populacji założycielskiej do 12.

Chociaż postęp jest powolny, Najin i Fatu prawdopodobnie przeżyją i będą nadal produkować jaja przez jakiś czas, powiedział Stejskal. Dopóki idą naprzód, zespół badawczy ma nadzieję.

„To normalny proces naukowy” - powiedział Stejskal. „Jeśli spojrzeć na historię zapłodnienia in vitro dla ludzi lub koni, zawsze było tak, że było wiele, wiele prób, zanim się powiodło”.

Oryginalny artykuł na .