Skolopendry i krocionogi Dużo nóg, jaka jest różnica?

Stonogi i krocionogi należą do podtypu stawonogów zwanego myriapoda. W języku greckim myriapoda oznacza „niezliczone stopy”. Myriapody mają taką samą podstawową budowę jak głowa i segmentowane ciało lub tułów z wieloma nogami.

Naukowcy szacują, że istnieje około 8 000 gatunków stonóg i 80 000 gatunków krocionogów. „Mamy bogactwo różnorodności” w tych grupach, powiedział Derek Hennen, entomolog i doktorant z Virginia Tech. Hennen powiedział, że różnorodność stonóg i krocionogów może nie być oczywista dla nikogo innego, ponieważ wiele gatunków tych stawonogów występuje tylko w ograniczonym zasięgu..

Zauważalne różnice

Zachowanie jest jednym z najłatwiejszych sposobów na stwierdzenie, czy wielonogie stworzenie odkryte pod kłodą lub stosem martwych liści to stonoga, czy krocionoga. „Jeśli ucieknie natychmiast, będzie stonogą. Jeśli zwinie się i pozostanie nieruchomo, będzie krocionogiem” - powiedział Hennen.

Te zachowania wskazują na ogólny styl życia stonóg i krocionogów. Większość stonóg to szybkie drapieżniki, które zazwyczaj zjadają mniejsze stawonogi. Z drugiej strony krocionogi jedzą rozkładającą się materię roślinną. Zamiast uciekać od drapieżników, krocionogi wydzielają drażniące lub trujące chemikalia, aby odstraszyć stworzenia, które chcą je zjeść.

Pozycja nóg może również pomóc w identyfikacji. Nogi stonogi zazwyczaj rozstawione z dala od ciała, podczas gdy nogi krocionogi skierowane są w dół.

Wiele innych wyróżniających cech rozdziela te dwie grupy bezkręgowców, ale te cechy są trudne do zauważenia bez bliższego przyjrzenia się, powiedział Hennen..

Krocionogi należą do klasy diplopoda, co po łacinie oznacza „podwójną stopę”. Nazwa odnosi się do dwóch par nóg, które krocionogi mają na każdym z segmentów ciała. Z kolei stonogi mają tylko jedną parę nóg na segment.

Stonogi należą do klasy chilopoda, co oznacza „stopa wargowa”. Nazwa odnosi się do zmodyfikowanych nóg w pierwszej części ciała, które wyglądają jak aparat gębowy i zakończone są jadowitymi pazurami zwanymi czubkami.

Siedlisko

Zarówno stonogi, jak i krocionogi występują na wszystkich kontynentach z wyjątkiem Antarktydy. Żyją wyłącznie na lądzie, chociaż co najmniej jeden gatunek gigantycznej stonogi jest znany z pływania.

Stonogi można znaleźć we wszystkich rodzajach siedlisk lądowych, nawet w jaskiniach głęboko pod ziemią, ale są one szczególnie zauważalne w wyjątkowo suchym środowisku; pustynie są domem dla jednych z największych stonóg.

Krocionogi preferują jednak wilgotną glebę i ściółkę liściastą w lasach liściastych, chociaż kilka gatunków występuje na łąkach lub pustyniach. W przeciwieństwie do swoich kuzynów stonogi, krocionogi nie mają woskowej warstwy na egzoszkielecie, która pomogłaby zatrzymać wodę.

Rozmiar

Stonogi i krocionogi występują w szerokim zakresie rozmiarów w stosunku do siebie. Najmniejsze stonogi osiągają nie więcej niż 1 centymetr (0,4 cala) długości, podczas gdy najdłuższe mogą osiągać ponad 12 cali (30 cm) długości. Wiadomo, że największe stonogi zjadają małe ssaki, żaby, a nawet ptaki.

W pełni wyrośnięte krocionogi mają długość od około 0,12 cala (0,32 cm) do około 10,5 cala (27 cm). Niektóre krocionogi wykluwają się ze swoich jaj na wszystkich nogach, jakie kiedykolwiek będą miały. Inni dodają segmenty na końcach swoich ciał przez całe życie, zatrzymując się po osiągnięciu określonej liczby. Jeszcze inni mogą kontynuować dodawanie segmentów i nóg przez całe życie. Jeden gatunek krocionoga w Kalifornii, Illacme plenipes, ma tylko 0,4-1,2 cala (1-3 cm) długości, ale rośnie aż 750 nóg - to więcej nóg niż jakiekolwiek inne stworzenie na świecie.

Czy są niebezpieczne?

Chociaż „ukąszenia” stonogi nie są znane jako śmiertelne, ludzie powinni generalnie unikać dotykania stonóg, powiedział Hennen. Większe mogą przebić ludzką skórę swoimi jadowitymi pazurami. I chociaż jad stonogi został zbadany pod kątem stosowania jako środka przeciwbólowego, ukąszenie na wolności może spowodować ból porównywalny z użądleniem osy.

Krocionogi nie gryzą ani nie żądlą i generalnie można nimi bezpiecznie manipulować, a następnie dokładnie umyć ręce. Ich chemiczne mechanizmy obronne mogą zawierać trucizny, takie jak cyjanek, ale zazwyczaj w bardzo małych ilościach. Ale nie wszystkie wydzieliny krocionogów są nieprzyjemne dla ludzi. Członkowie grupy zwanej krocionogami wiśni uwalniają substancję chemiczną zwaną benzaldehydem, która pachnie wiśniami lub migdałami.

Niektóre myriapody występują w matowych kolorach, które wtapiają się w ziemię. Inne mają jasne kolory lub kontrastujące wzory, które służą jako ostrzeżenie dla potencjalnych drapieżników, że stworzenia będą nieprzyjemne lub niebezpieczne do zjedzenia. Istnieją krocionogi w żywych żółciach, błękitach i fioletach. Niektóre krocionogi świecą nawet w czarnym świetle, a kilka gatunków jest bioluminescencyjnych - to znaczy wytwarzają własne światło.

Dlaczego więc te stworzenia mają tak wiele nóg?

"Dlaczego nie?" Hennen powiedział, dodając, że te stworzenia przetrwały około 400 milionów lat. „Znaleźli niszę, w której pomagają im wszystkie nogi”.

Dalsze czytanie:

• Więcej informacji na temat „Najleglejszych zwierząt świata” z Instytutu Rolnictwa Uniwersytetu Tennessee.
• Specyficzna taksonomia Myriapoda ze Zintegrowanego Systemu Informacji Taksonomicznej.
• Ciekawostki o myriapodach z Biblioteki Kongresu.