Substancje chemiczne w produktach konsumenckich mogą sprzyjać przybieraniu na wadze. Ale jest łatwa naprawa.

Dla tych, którzy mają trudności z utratą wagi, są dobre i złe wieści.

Zła wiadomość jest taka, że ​​powszechne substancje chemiczne w środowisku mogą odgrywać rolę w przybieraniu na wadze - sugerują nowe badania. Dobre wieści? Według badań dieta i ćwiczenia mogą przeciwdziałać efektom sprzyjającym otyłości.

Odkrycia sugerują jeszcze jedną korzyść wynikającą z diety i ćwiczeń - napisali naukowcy z Harvard Medical School w artykule opublikowanym wczoraj (31 sierpnia) w Internecie w czasopiśmie JAMA Network Open. [12 najgorszych chemikaliów niszczących hormony i ich wpływ na zdrowie]

Zwykłe chemikalia

Badanie koncentrowało się na substancjach chemicznych zwanych substancjami perfluoroalkilowymi i polifluoroalkilowymi lub PFAS. Są to syntetyczne chemikalia, które były używane w różnych produktach, w tym w naczyniach kuchennych z powłoką zapobiegającą przywieraniu, tkaninach wodoodpornych, opakowaniach żywności odpornych na tłuszcz, środkach higieny osobistej i środkach czyszczących.

PFAS mogą gromadzić się i pozostawać w organizmie przez długi czas, a badania powiązały narażenie na niektóre PFAS z niektórymi problemami zdrowotnymi, takimi jak niska waga urodzeniowa niemowląt, choroby tarczycy i problemy reprodukcyjne, według amerykańskiej Agencji Ochrony Środowiska..

Niektóre badania sugerują również, że chemikalia mogą wpływać na niektóre układy hormonalne w organizmie. Ekspozycja na PFAS jest również powiązana z przyrostem masy ciała po diecie i niższym tempem metabolizmu.

Jednak niektóre badania nie wykazały związku między poziomami PFAS a wagą ludzi. Ale te badania zazwyczaj dotyczyły wagi ludzi i poziomów PFAS w jednym momencie.

W nowym badaniu naukowcy przeanalizowali informacje od około 950 osób, które miały nadwagę lub otyłość i które miały stan przedcukrzycowy. (Osoby ze stanem przedcukrzycowym mają nienormalnie wysoki poziom cukru we krwi, ale niewystarczająco wysoki, aby można go było zaklasyfikować jako cukrzycę).

Uczestnicy zostali włączeni do badania w latach 1996–1999, a pierwotnym celem badania było zbadanie, czy program utraty wagi może zapobiec lub opóźnić wystąpienie cukrzycy typu 2 u osób zagrożonych chorobą. Ale uczestnicy oddawali również próbki krwi w kilku punktach podczas badania, których naukowcy używali do pomiaru poziomów PFAS. Uczestnicy byli obserwowani przez około 15 lat.

Około połowa uczestników została losowo przydzielona do programu odchudzania obejmującego dietę, ćwiczenia i zmianę zachowania, wraz z poradnictwem i szkoleniami pomagającymi w odchudzaniu. Celem programu odchudzania było zmniejszenie masy ciała uczestników o 7 procent. Druga połowa uczestników została przydzielona do grupy „placebo”, która otrzymała standardowe informacje na temat znaczenia diety i ćwiczeń, ale nie otrzymała porady ani szkolenia.

Zgodnie z oczekiwaniami osoby uczestniczące w programie odchudzania początkowo straciły najwięcej na wadze - około 15 funtów. (7 kilogramów) po roku, ale z czasem stopniowo odzyskiwały większość wagi. (Jednak po 10 latach nadal ważyli około 4,4 funta (2 kg) mniej niż na początku badania). Osoby z grupy placebo utrzymywały średnio mniej więcej tę samą wagę przez całe badanie..

Nowe badanie wykazało, że wyższe poziomy PFAS we krwi ludzi były powiązane z przyrostem masy ciała, ale tylko w przypadku osób z grupy placebo. Na przykład dla osób z grupy placebo każde podwojenie poziomów PFAS było związane z 4-funtami. (1,8 kg) przyrost masy ciała po dziewięciu latach. W przypadku osób z grupy odchudzającej poziomy PFAS nie były powiązane ze zmianą masy ciała.

„To odkrycie może sugerować, że PFAS działają jak obesogeny [substancje chemiczne, które mogą zwiększać podatność na przyrost masy ciała] tylko w obecności innych czynników ryzyka otyłości; ale nie wtedy, gdy te czynniki ryzyka są zmniejszone” - napisali naukowcy.

Naukowcy zauważyli, że ponieważ ich badanie obejmowało osoby z nadwagą i otyłością zagrożone cukrzycą typu 2, odkrycia niekoniecznie muszą odnosić się do innych grup osób. Ponadto poziomy we krwi niektórych PFAS spadły ogólnie w populacji USA w ostatnich latach, a więc stężenia PFAS wśród uczestników badania mogły być wyższe niż obecne poziomy w populacji USA, powiedzieli naukowcy..

Ciągłe pytania

Pomysł na chemikalia i zanieczyszczenia w środowisku wpływające na nasze zdrowie nie jest nowy, powiedział dr Vijaya Surampudi, lekarz z programu zarządzania wagą i otyłością z czynnikiem ryzyka w UCLA Health, który nie brał udziału w badaniu. Surampudi powiedział, że od lat naukowcy badają, czy pewne czynniki w naszym środowisku wpływają na ekspresję naszych genów. Wcześniejsze badania wykazały związek między narażeniem na zanieczyszczenie powietrza a cukrzycą typu 2; a inne badania sugerują, że chemiczny bisfenol A (BPA) może sprzyjać gromadzeniu się tłuszczu w komórkach.

Mimo to, podobnie jak w wielu poprzednich badaniach, nowe badanie wykazało tylko związek i nie może udowodnić, że PFAS powodują przyrost masy ciała. W tym momencie odkrycie jest obserwacją, powiedział Surampudi, i potrzebne są przyszłe badania, aby dokładniej zbadać tę kwestię.

Ale jedno jest jasne. „Nic nigdy nie zmieni faktu, że dieta i ćwiczenia są podstawą promowania dobrego zdrowia” - powiedział Surampudi. „To jedna z najłatwiejszych rzeczy, jakie możemy zrobić”.

Oryginalny artykuł na .