Joseph Norman
0 
1667
310
Galeria zdjęć: klasyczne samochody Continental Mark II z 1956 r. Został zbudowany w fabryce, w której pracowano wolno, a większość prac przy samochodzie za 10 000 dolarów była wykonywana ręcznie. Zobacz więcej zdjęć klasycznych samochodów. Oficjalnie "Markami" Continental z lat 1956-58 nie były Lincolny, ale produkty oddzielnego działu utworzonego w celu umocnienia Ford Motor Company na samym szczycie rynku - nawet powyżej Cadillaca.
Tylko jeden model był oferowany na lata 1956-57: doskonale zaprojektowany, pięknie wykonany Mark II, wart każdego grosza ze stratosferycznej ceny 10 000 USD. Mimo to Ford stracił około 1000 dolarów na każdym z nich, ponieważ był to przede wszystkim samochód „z wizerunkiem” - bardziej ego niż wyliczony zarobek.
Dearborn następnie próbował umieścić Continental na plusie za pomocą tańszej linii 1958-60 opartej na gigantycznym „unibody” Lincoln z tamtych lat, ale nigdy nie sprzedawał się szczególnie dobrze.
Dealerzy i klienci błagali Forda o ożywienie Lincolna Continental od ostatniego egzemplarza oryginalnej linii w 1948 r. Ale nie było pieniędzy aż do 1953 r., Kiedy zyski rosły, a menedżerowie Dearborn, zdeterminowani, by oskrzydlić rywala General Motors na każdym rynku. sektor, zatwierdziła program rozwoju w celu stworzenia nowego Continental we współczesnym języku.
To było pod auspicjami nowego działu produktów specjalnych, na którego czele stał William Clay Ford, młodszy brat prezesa firmy Henry Forda II. Po wezwaniu pięciu zewnętrznych konsultantów kierownictwo przejrzało 13 różnych propozycji i jednogłośnie wybrało tę, którą złożył Special Products.
Był to jednak doskonały wybór. Harley F. Copp, główny inżynier Special Products, nadał mu unikalne podwozie typu „cowbelly” obniżone nisko między przednią i tylną osią, aby umożliwić wysokie siedzenia bez wysokiej linii dachu. Przestronna kabina była - niezwykle prosta, ale bogato wyposażona w trzy rodzaje tkanin (w tym cienką suknię) lub szkocką skórę „Bridge of Weir”. Deska rozdzielcza odzwierciedlała motywy lokomotyw i samolotów z pełnym, szczotkowanym oprzyrządowaniem i dużymi przełącznikami dźwigniowymi.
Wybrana moc to 368-calowy V-8 przeznaczony dla zupełnie nowego Lincolna '56, o tej samej mocy 285 koni mechanicznych. Jednak jednostki Mark II zostały specjalnie dobrane i indywidualnie dostosowane przed instalacją. To samo dotyczy skrzyni biegów, trzybiegowej przekładni automatycznej Turbo-Drive firmy Lincoln, również nowości w '56 roku, oraz tylnej osi 3.07: 1..
Właściwie, przez cały proces montażu dołożono wszelkich starań, ponieważ samochody Mark II zostały zbudowane w specjalnej fabryce, która działa wolno. Na przykład nadwozia były najpierw próbnie mocowane do podwozia, a następnie ręcznie malowane, szlifowane i polerowane. Chromowanie przekroczyło standardy branżowe. Nakrętki i śruby były dokręcane przez ludzi, a nie maszyny. Na koniec każdy samochód przeszedł 12-milowy test drogowy przed wysyłką, po którym następowała szczegółowa kontrola i naprawa wszelkich usterek.
Wyglądający na 126-calowy rozstaw osi, elegancki i ponadczasowy Mark II mierzył 218,5 cala i ważył ponad 4800 funtów. Pojawił się tylko jako coupe z twardym dachem, chociaż pierwotny plan zakładał chowany hardtop-kabriolet (pomysł szybko ewoluował przez Ford Division w Skyliner z lat 1957-59). Cena mogła zapierać dech w piersiach, ale odzwierciedlała niezwykłą ilość pracy ręcznej i wysoką zawartość luksusu. Rzeczywiście, klimatyzacja była jedyną opcją (740 USD).
Mark II ukłonił się gromkim aplauzem z obu stron Atlantyku i natychmiast został okrzyknięty punktem orientacyjnym w projektowaniu. Ale euforia nie trwała długo. Mark II zrobił niewielkie wrażenie na rynku ultra-luksusowym. Produkcja sięgnęła około 2500 lat 56-tych i zaledwie 444 prawie identycznych lat 57-tych. W ten sposób Ford zrezygnował nie tylko z modelu Mark II, ale także z pięknego czterodrzwiowego sedana i kabrioletu, które były planowane jako „przedłużenie linii” z 1958 roku (choć nie wcześniej niż kilka prototypowych kabrioletów zostało zbudowanych w 1957 roku)..
Wiele lat później jeden z dyrektorów Forda oświadczył, że Mark II był wielkim błędem. „To, co dla nas zmierzało… było dosłownie odrodzeniem koncepcji Duesenberga. Skończyło się na czymś znacznie mniejszym - i nawet to nie trwało długo. Był to projekt, który na pewien czas złamał serce Billa Forda, i myślę, że można by powiedzieć, że pod wieloma względami złamało to również nasze ”.
Zgodnie z decyzją wyższego kierownictwa, cena „nowego” Continental'a Mark III z 1958 roku została drastycznie obniżona. Wynik zaleceń analityka kosztów Mercury, ten kwadratowy lewiatan z Lincolnem miał 131-calowy rozstaw osi, wydłużone błotniki, duże chromowane aplikacje, pochylone poczwórne reflektory, odwróconą skośną linię dachu i ogromny nowy 430-cid V -8 o mocy 375 koni mechanicznych.
Kabriolet, czterodrzwiowy sedan, coupe z twardym dachem i sedan z twardym dachem Landau były oferowane w przedziale 5800-6200 USD. Zamknięte modele miały tylną szybę, która opuszczała się elektrycznie, zapewniając przepływową wentylację wnętrza. Znów pojawiło się mnóstwo luksusów, ale nie rękodzieła. Mark III został „zbudowany za niską cenę”, a te obniżone ceny zwiększyły sprzedaż do 12550 samochodów - szanowanych jak na ten trudny, recesyjny rok modelowy.
Ale rynek luksusu bardzo się skurczył, więc Ford anulował Continental jako oddzielną markę po 1958 roku, chociaż nieco zmieniony Mark III powrócił w linii Lincolna jako Mark IV z 1959 roku. Dywizja Kontynentalna została przekształcona w Lincoln-Mercury, która również wchłonęła szybko słabnącą dywizję Edsel, kończąc w ten sposób marzenie Forda o hierarchii pięciooddziałowej podobnej do GM.
Dziesięć lat później pojawił się nowy Mark III, tak ponumerowany, by zasygnalizować jego „oficjalny” status liniowego następcy Mark II. Jednak nigdy nie był to nic innego jak Lincoln. W przeciwieństwie do swojego poprzednika odniósł natychmiastowy sukces sprzedażowy.
Aby uzyskać więcej informacji na temat nieistniejących amerykańskich samochodów, zobacz:
- AMC
- Duesenberg
- Oldsmobile
- Plymouth
- Studebaker
- Wielkie żarcie