- Vlad Krasen
- 0
- 2722
- 425
Cewka zapłonowa to część silnika, która wytwarza wysokie napięcie w celu zasilania cylindrów. Dystrybutor jest tym, co dostaje to wysokie napięcie z cewki do prawego cylindra. Połączenie jest realizowane przez nasadkę i wirnik. Cewka zapłonowa łączy się z wirnikiem, a wirnik obraca się wewnątrz nasadki. Cewka przekazuje impuls wysokiego napięcia przez wirnik za każdym razem, gdy przechodzi przez styk w cylindrze, przekazując swoją moc do silnika. Impuls przechodzi przez niewielką szczelinę między wirnikiem a stykiem, a następnie przesuwa się w dół do świecy zapłonowej na cylindrze przez przewód świecy zapłonowej.
Niektórzy starsi dystrybutorzy mają dodatkową część w dolnej części. Ta część przerywa prąd płynący do cewki. Strona uziemienia cewki łączy się z punktami wyłączania, które są połączone dźwignią z krzywką pośrodku dystrybutora. Kiedy dźwignia jest popychana przez krzywkę, cewka traci masę i wytwarza impuls wysokiego napięcia. Punkty przerywacza są również odpowiedzialne za synchronizację iskry.
Czas ma kluczowe znaczenie dla prawidłowej pracy silnika. Zwykle występuje krótkie opóźnienie między momentem wygaśnięcia iskry a momentem, w którym mieszanka paliwowo-powietrzna w cylindrze osiąga maksymalne ciśnienie. Iskra musi nastąpić, zanim tłok osiągnie szczyt swojego suwu sprężania, tak aby w cylindrze było wystarczające ciśnienie, aby iskra była skuteczna. Gdyby iskra zdarzyła się, gdy tłok znajdował się na szczycie swojego skoku, do czasu osiągnięcia mieszanki tłok byłby już w drodze powrotnej i nastąpiłaby utrata maksymalnego ciśnienia.