Thomas Dalton
0 
3172
666
Lodowata tajemnica warząca się pod lodowcem Recovery Glacier na Antarktydzie sprawia, że naukowcy drapią się po głowach. Tam, gdzie kiedyś naukowcy sądzili, że istnieje sieć podziemnych jezior, teraz wydaje się, że nie ma ich.
Naukowcy z Antarktydy od dawna wierzą, że duże jeziora leżą ukryte pod lodowcem na Antarktydzie Wschodniej, uwięzione między podstawą lodu a podłożem skalnym kontynentu antarktycznego. W nowym badaniu nie znaleziono jednak żadnych dowodów na istnienie tak dużych zbiorników wodnych.
„Prawdopodobnie ich tam nie ma” - powiedziała kierownik badań, glacjolog Angelika Humbert z Centrum Badań Polarnych i Morskich im. Alfreda Wegenera im. Helmholtza w Niemczech..
Ten pozorny brak jezior jest bardzo dziwny. Bez tych zbiorników wodnych naukowcy nie mogą łatwo wyjaśnić innych obserwacji dokonanych na lodzie, takich jak kieszenie, w których powierzchnia lodu unosi się i opada cyklicznie, czy przepływ lodowca w kierunku morza. [Zdjęcia: Jezioro Meltwater ukryte pod lodem Antarktydy]
„Trudno zrozumieć, dlaczego to nie mogła być woda” - powiedział Ted Scambos, naukowiec z Centrum Nauk o Ziemi i Obserwacji w Cooperative Institute for Research in Environmental Sciences w Boulder w Kolorado, który nie był zaangażowany w nowe badanie.
Tajemnica na lodzie
Omawiany lodowiec to ogromna rzeka lodu we wschodniej Antarktydzie zwana Lodowcem Odzyskiwania; jego dorzecze rozciąga się na 621 mil (1000 kilometrów) w głąb lądu od morza i odprowadza 8 procent objętości pokrywy lodowej Antarktyki Wschodniej. Obecnie jest to „spokojny lodowiec”, co oznacza, że nie przechodzi żadnego dramatycznego przyspieszenia, powiedział Humbert. Dodała jednak, że ma duży potencjał zmian w miarę wzrostu globalnych temperatur.
Odkrywanie, jak porusza się lodowiec i co wpływa na prędkość, z jaką płynie, pomoże naukowcom zrozumieć reakcję całej pokrywy lodowej na zmiany klimatu - powiedział Scambos. Obserwacje satelitarne ujawniły pojedyncze kieszenie, w których lód podnosi się i opada o kilka metrów w ciągu miesięcy lub lat.
„Ruchowi pionowemu zawsze przypisywano, aw niektórych innych miejscach udowodniono, że był on powiązany z ciałami wodnymi pod lodem” - powiedział Scambos .
Humbert i jej koledzy przeprowadzili badanie lodowca z samolotu w 2014 roku, używając fal radarowych do penetracji powierzchni. Gdy fale odbijały się z powrotem do odbiornika w samolocie, mogły ujawnić takie rzeczy, jak grubość lodu, obecność wody i położenie granic między lodem, wodą i skałą. Humbert powiedział, że celem tego przeglądu niekoniecznie było poszukiwanie jezior subglacjalnych; cały region był pustym punktem na mapie, a naukowcy chcieli wiedzieć, jaki rodzaj topografii znajduje się pod lodowcem.
Zagubione jeziora
Dane ujawniły jednak coś nieoczekiwanego. Na obszarach, gdzie dane satelitarne sugerują, że powinny znajdować się jeziora, radar nie ujawnił wody. [Antarktyda: pokryte lodem dno świata (zdjęcia)]
„Zaproponowano cztery naprawdę duże jeziora i 11 mniejszych, a znaleźliśmy znacznie mniej” - powiedział Humbert. „Istnieje jeden większy obszar, za który można uznać jezioro, ale może to być również obszar bagienny” mokrego osadu.
Naukowcy poinformowali o swoich odkryciach w środę (7 listopada) w ogólnodostępnym artykule w Journal of Geophysical Research.
Scambos nie jest jeszcze gotowy, aby całkowicie wykluczyć istnienie jezior. Głębokie rynny pod lodowcem sugerują przepływającą wodę, powiedział, i nie ma dobrego wyjaśnienia, dlaczego powierzchnia lodu unosi się i opada w niektórych obszarach, chyba że pod lodem znajdują się jeziora, które opróżniają się i wypełniają jakiś cykl..
Sprawę komplikuje fakt, że radar jest trudnym narzędziem do pomiaru lodu, powiedział Humbert. Obrazowanie podpowierzchni, które zapewnia radar, zależy od tego, jak fale przemieszczają się przez lód, wodę lub skałę. Ten ruch jest częściowo zależny od temperatury lodu, powiedziała. A naukowcy niewiele wiedzą o temperaturze lodu w lodowcu Recovery. To sprawia, że trudniej jest odróżnić prawdziwe jeziora od obszarów, w których lodowiec może znajdować się na bardzo mokrym osadzie lub błocie, powiedziała..
Znalezienie odpowiedzi może zająć trochę czasu. Humbert i jej zespół planują wyprawę na lodowiec z materiałami wybuchowymi, które będą zdetonować w małych partiach, tworząc fale sejsmiczne. Gdy fale odbijają się z powrotem na powierzchnię, niosą informacje o strukturach pod lodem. Ale lodowiec Recovery Glacier jest bardzo odległy, a zapasy muszą być przewożone prawie 500 mil (800 km) od najbliższej placówki naukowej, powiedział Humbert. Misja odbędzie się najwcześniej w 2021 roku.
Tymczasem najlepszym miejscem na znalezienie wskazówek są dane satelitarne, powiedział Humbert. ICESat-2, satelita, który wykorzystuje impulsy laserowe do pomiaru zmian w lodzie, wystrzelony w tym roku dostarczy ostrzejszy niż kiedykolwiek obraz tego, jak zmienia się lodowiec, powiedział Scambos. On i jego współpracownicy chcą również współpracować z zespołem Humberta, aby zebrać wszystkie rozbieżne dowody na to, co dzieje się pod lodowcem.
„Czapki z głów dla nich za zdobycie danych” - powiedział. „A teraz musimy coś pogodzić”.
Pierwotnie opublikowano w dniu .