La Jolla Profil niestandardowego samochodu

La Jolla została stworzona przez Harry'ego Bradleya, jednego z najbardziej szanowanych stylistów samochodów customowych w historii. Harry, znany projektant General Motors i Mattel's Hot Wheels, trzymał rękę na arenie niestandardowych samochodów przez całą swoją historyczną karierę. La Jolla to nie tylko pierwszy zwyczaj Harry'ego Bradleya, ale także jego pierwszy samochód.

Harry nabył hardtop Chevy Bel Air z 1951 roku w 1954 roku, kiedy był jeszcze w liceum w La Jolla w Kalifornii (stąd nazwa samochodu). Częścią umowy była obietnica złożona rodzicom, że nie zmodyfikuje samochodu.

Galeria zdjęć niestandardowych samochodów

Ale jak ujął to Harry w artykule z 1985 roku Super Rod i niestandardowe magazynu, „Dotarli do mnie - byli to Pinin Farina, Harley Earl, Joe Bailon, bracia Barris. Moi rodzice nie mieli szans przeciwko takim jak oni”. Harry natychmiast rozpoczął obszerny proces dostosowywania.

Każdy panel nadwozia został dostosowany. Harry zdechromował kaptur, a następnie kazał swojemu przyjacielowi, Herbowi Gary'emu, zrobić to, co obejmuje formowanie w masce, a następnie wycinanie mniejszego panelu z bardziej płaskiej górnej części. Harry zainstalował silnik elektryczny i napędy z dwoma śrubami, aby otworzyć i zamknąć nową maskę.

Po obcięciu góry na około trzy cale, Harry wyprostował górne linie drzwi i ponownie je pokrył. Zmodyfikował słupki A, aby pasowały do ​​nowego kształtu drzwi i zainstalował wykonane na zamówienie jednoczęściowe szyby w każdych drzwiach.

Aby dopasować się do nowego otworu przedniej szyby, Harry miał nowe dolne listwy odlane z ołowiu i chromowane. Blacha wokół podświetlenia została zastąpiona kawałkiem wyciętym z Plymoutha z 1949 roku, który został zwężony i podzielony. Nowy otwór został wyposażony w wyciętą przednią szybę Pontiac z 1953 roku.

Z przodu Harry potrząsnął reflektorami, zamontował otwór wlotu chłodnicy Mercury z 1949 roku i wykonał kratkę z miedzi. Wygładził również zderzak, usunął osłony zderzaka i dodał osłonę tablicy rejestracyjnej Chevy z 1949 roku.

Wracając do domu, on również zrobił naleśniki w bagażniku i zdecydował się użyć zestawu kontynentalnego. Aby to zrobić, rozszerzył tylne błotniki i zainstalował ręcznie wycinane przezroczyste tylne światła. Tylny zderzak pochodzi z Pontiaca z 1952 roku.

Być może najbardziej wyjątkowymi elementami La Jolla są „pływające” panele rocker. Aby je wykonać, Harry i Herb wycięli nowe bujaki i matowy biały pleksiglas o grubości 1-1 / 2 cala. Zainstalowali pleksiglas, a następnie dodali nowe rockery na górze.

Stworzyło to bardziej płynną linię w tylnych błotnikach. Aby uzyskać dodatkowy dotyk, Harry dodał diody LED na przedniej krawędzi paneli z pleksiglasu, powodując, że świecą jak soczewki w nocy.

W tamtych czasach obniżanie zwyczaju wiązało się zwykle z instalacją obniżających bloków, które pogarszały właściwości jezdne. Aby uniknąć wszelkich kar za prowadzenie i jazdę, Harry opuścił samochód, kierując go za tylne siedzenie.

W tym celu przeciął ramę przed tylnymi sprężynami, podnosząc tylny koniec o 3-1 / 2 cala w nadwoziu, a tym samym obniżając tylne zawieszenie. Wprowadzono proste modyfikacje zawieszenia, aby obniżyć przód.

Harry, dotknięty polio w młodym wieku, nie mógł prowadzić konwencjonalnego samochodu, więc miał przyjaciela Floyda Martina, który robił ręczne sterowanie przepustnicą i hamulcami. Pod maską Harry zainstalował nowy silnik Chevy V-8 o pojemności 283 cid. Do malowania wybrał głęboki czekoladowo-hebanowy, cukierkowy kolor perłowy.

La Jolla jest wyjątkowa wśród niestandardowych samochodów, ponieważ Harry był jej właścicielem przez ponad 45 lat i jeździł nią przez większość czasu. Podążał za nim przez college, rodzinę i karierę projektanta motoryzacyjnego.

Harry w końcu sprzedał samochód w 1999 roku znanemu kolekcjonerowi niestandardowego Jackowi Walkerowi. Jack pracował z Harrym, aby odnowić samochód, dodając dwie zatwierdzone przez Bradleya zmiany.

Wewnątrz Jack zlecił Harry'emu zaprojektowanie nowego, plisowanego i zwijanego wnętrza, które zostało wykonane w kolorze białym i jasnej lawendy przez Boba Sipesa. A na zewnątrz, zamiast brązu, Jack pomalował samochód na ciemnofioletowy, kolor, który Bradley lubił nawet w latach 50..

Samochód przez chwilę objeżdżał niestandardowy tor pokazowy, zanim udał się do stajni historycznych zwyczajów Jacka.

Aby dowiedzieć się więcej o niestandardowych samochodach i hot rodach, zobacz:

• Historia Hot Rodów
• Niestandardowe profile samochodów
• Profile Hot Rod