Yurii Mongol
0 
1930
308
Dwie dekady temu naukowcy odkryli rodzaj archaicznego grzyba zarażającego żaby w Ameryce Środkowej. Nazywa Batrachochytrium dendrobatidis, lub chytrid, grzyb wydawał się rzadkim i niszczycielskim zagrożeniem: zmienił skład chemiczny skóry zakażonych żywicieli, pozbawiając ich zdolności do picia wody i wchłaniania elektrolitów przez skórę, ostatecznie zatrzymując ich serca. Był bezkrytyczny, potrafił łatwo przeskakiwać między gatunkami żab i zabijać prawie wszystkich swoich żywicieli.
W białej księdze z 2007 r. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) napisała, że w wyniku działania grzyba (i działalności człowieka, która pozwoliła mu rozprzestrzenić się na całym świecie) „globalny kryzys wymierania płazów i jego obecna dynamika są najgorszymi, z jakimi kiedykolwiek mieliśmy do czynienia, "dodając:" Jest to najgorsza choroba zakaźna, jaką kiedykolwiek odnotowano wśród kręgowców pod względem liczby dotkniętych nią gatunków i ich skłonności do wymarcia. "
Teraz nowy artykuł zawiera dobre wieści: istnieją dowody z jednego tropikalnego miejsca, że ekosystemy żab mogą przystosować się do grzyba, przy czym niektóre zakażone gatunki wymierają, a te, które przetrwały infekcje - prawdopodobnie dlatego, że ewoluowały, by stać się odpornymi na jego zakażenia. skutki i ponieważ sam grzyb stał się mniej śmiercionośny. [7 kultowych zwierząt, które ludzie zmierzają na zagładę]
W artykule opublikowanym wczoraj (3 października) w czasopiśmie Ecological Applications, naukowcy opisują, w jaki sposób badali tropikalne żaby w regionie o powierzchni około 0,8 mil kwadratowych (2 kilometry kwadratowe) w Panamie, zwanym El Copé. W latach 2010-2014 naukowcy powoli wędrowali po okolicy, zbierając żaby i pobierając z nich wymazy w poszukiwaniu oznak grzyba. Podzielili regiony na kwadraty o wymiarach 66 stóp na 66 stóp (20 na 20 metrów), prowadząc dokładną ewidencję żab każdego gatunku na każdym kwadracie oraz czy okazały się zakażone, czy niezainfekowane..
Podczas gdy około połowa gatunków żab na tym obszarze wyginęła, gdy epidemia po raz pierwszy dotarła do El Copé w 2004 r., Naukowcy odkryli, że w okresie 2010–2014 pozostałe populacje prawdopodobnie ustabilizowały się. Wydawało się, że zarażone żaby przeżywają dłużej, ogólnie mniej żab zostało zarażonych, a naukowcy nie znaleźli rodzaju drastycznego spadku populacji, który miał miejsce podczas początkowej epidemii.
„Nasze wyniki są naprawdę obiecujące, ponieważ prowadzą nas do wniosku, że społeczność żab El Copé stabilizuje się i nie dąży do wyginięcia” - powiedziała Graziella DiRenzo, biolog z Uniwersytetu Kalifornijskiego w Santa Barbara i główna autorka artykułu. w oświadczeniu. „To poważny problem z chytridem na całym świecie. Przed badaniem nie wiedzieliśmy zbyt wiele o społecznościach, które pozostały po wybuchu epidemii. W niektórych obszarach nadal jest to czarna skrzynka”.
Ogólne perspektywy dla żab nie są dobre, naukowcy uważnie zauważyli, opisując codzienną rzeczywistość żab w tym regionie jako „ponurą” w artykule. Ale pokazali, że może być znacznie gorzej.
„Nasze badanie wykazało, że chociaż jest wiele zakażonych osób, około 98 procent z nich jest zarażonych na bardzo niskim poziomie” - powiedziała Karen Lips, biolog z University of Maryland i współautorka artykułu w twierdzenie. „Wiemy, że na początku kilka gatunków odegrało kluczową rolę w rozprzestrzenianiu się infekcji, np. Dur brzuszny Mary. Ale niektóre z nich już nie istnieją, więc cały ekosystem jest zupełnie inny. Prawie nie da się tego porównać z tym, co było wcześniej”.
Nie jest jasne, jakie są długoterminowe perspektywy dla żab w tym momencie, czy to w Panamie, czy w innych miejscach. Jednak Lips powiedział: „Jeśli wystarczająca liczba gatunków żab w danym miejscu może przeżyć i przetrwać, to miejmy nadzieję, że pewnego dnia nowa, dynamiczna społeczność żab zastąpi to, co zostało utracone”.